Nog steeds een moeilijke tijd
Blijf op de hoogte en volg Vivian
13 Maart 2015 | Verenigde Staten, Memphis
Hey Allemaal,
Hier weer even een verslag. De reden dat ik dit verslag schrijf is omdat ik gewoon even zin had om Nederlands te schrijven (en jullie liggen nu lekker allemaal te slapen, dus iemand contacten gaat lastig... Dus vandaar hier maar weer even een update). Ik heb het even een beetje moeilijk.
M'n rug doet nog steeds erg veel pijn. En als je al 3 maanden fysieke pijn hebt is dat niet echt makkelijk. Ik ga maandag weer naar de dokter dus hopen maar dat die er wat meer van kan zeggen. We doen ondertussen erg veel oefeningen en behandelingen maar ik heb het idee dat weinig werkt :( Er is wel veel wat het tijdelijk een beetje beter laat voelen maar dat is het dan ook wel... Het is erg frustrerend..... Dat ik even m'n sport niet kan beoefenen is niet eens zo heel erg. Het is meer de constante pijn wat het zo vervelend maakt :( En ik heb heel vaak het idee dat atleten hier soms gezien worden als iets economisch... Dat coaches alleen maar naar je prestatie uitkijken en dat ze van die goede prestaties leven. En ik heb gewoon weinig motivatie meer. Mijn doel dit jaar was om naar de EK<23 te gaan (laatste kans) maar de kwalificatie eisen liggen hoog dit jaar. 16m voor kogel en 52m voor discus. Dit was zeker niet onmogelijk aan het begin van het jaar maar omdat ik nu al zo lang geblesseerd ben en we er weinig mee kunnen heb ik niet zoveel hoop meer (omdat ik gewoon zoveel training mis!!!). Maar we gaan nog wel steeds voor PR's dit jaar zodra ik weer beter ben! En hopelijk krijg ik m'n motivatie dan weer een beetje terug. Omdat ik het enige meisje ben in de werpgroep is het ook niet altijd makkelijk, omdat vaak de aandacht naar de jongens gaat en hij het trainings schema weinig individueel aanpast...
We hebben nu vakantie en kan dus gelukkig wel even rusten. Dus ben nu alleen maar oefeningen en behandelingen aan het doen en helemaal even niet trainen (zelfs geen bovenlichaam kracht voor deze week). Alleen het is nu alweer donderdag avond en de vakantie is echt te snel gegaan :( Wilde zoveel dingen doen en heb de helft nog niet gedaan hahaha. Maar vrijheid is altijd lekker natuurlijk, en dan gaat de tijd altijd snel haha.
Ik ben een nieuw vrijwilligers baantje aangegaan. Ik werk nu iedere maandag ochtend bij 'World Relief.' Dat is een organisatie voor vluchtelingen die net naar de Verenigde Staten zijn gekomen. Maandag heb ik een 'cultural orientation' meegemaakt en vandaag heb ik in de Engelse les gezeten. Dat was erg leuk want die mensen kennen weinig Engels dus het was leuk om te zien hoe zo'n les gaat en om mensen daarmee te helpen. Het gaat zeker interessant worden! Maandag ochtenden zal ik voornamelijk met administratieve zaken aan de gang zijn maar ik zal ook veel contact hebben met vluchtelingen want die hebben bijv. geen auto en weinig vrienden/kennis wanneer ze hier naartoe komen. Dus dat is wel heel leuk om te doen. Deze week ook nog even bij Shelby Farms op bezoek geweest :) Altijd leuk om even oude collega's te zien en te spreken.
School gaat ook goed. Druk bezig met wekelijkse taken maar ook alweer bezig in de voorbereiding naar onze eind projecten toe. Dat zijn natuurlijk lange verslagen. (15 tot 20 pagina's). We zijn alweer over de helft van dit semester! Het is echt snel gegaan. Maar het bevalt goed. Heel veel interessante onderwerpen en projecten. Leuke klasgenoten (wel veel ouder dan ik) en erg hulpvolle leraren.
We hadden trouwens al 2 keer een winter break in Memphis haha. 2 keer is er sneeuw gevallen en tot 2 keer aan toe hebben we meerdere dagen vrij gehad daardoor (eerste keer 4 dagen vrij en 2e keer 2 dagen haha.) Dus dat was ook wel apart, helemaal omdat het vorige week nog sneeuwde en ongeveer -8 graden Celcius was en nu het ongeveer 20 graden buiten is... En begin Maart sneeuw... Wie verwacht dat nou. Maar goed, dat betekent dus gekkenhuis hier in Memphis (want daar zijn ze niet aan gewend die Memphians).
Wel leuk nog even wat sneeuwengeltjes gemaakt en wat sleetje gereden (op karton haha) (zie filmpje of FaceBook!!).
Maar goed, zoals jullie horen is het ondanks de pijn toch nog een groot avontuur! Soms heb ik echt het idee dat het niet echt is haha. Daarom wil ik wel weer graag terug naar de realiteit in Nederland na 5 jaar haha, maar aan de andere kant is het af en toe wel een leuke droom hier die ik zou willen leven :)
Liefs en knuffels xx
Hier weer even een verslag. De reden dat ik dit verslag schrijf is omdat ik gewoon even zin had om Nederlands te schrijven (en jullie liggen nu lekker allemaal te slapen, dus iemand contacten gaat lastig... Dus vandaar hier maar weer even een update). Ik heb het even een beetje moeilijk.
M'n rug doet nog steeds erg veel pijn. En als je al 3 maanden fysieke pijn hebt is dat niet echt makkelijk. Ik ga maandag weer naar de dokter dus hopen maar dat die er wat meer van kan zeggen. We doen ondertussen erg veel oefeningen en behandelingen maar ik heb het idee dat weinig werkt :( Er is wel veel wat het tijdelijk een beetje beter laat voelen maar dat is het dan ook wel... Het is erg frustrerend..... Dat ik even m'n sport niet kan beoefenen is niet eens zo heel erg. Het is meer de constante pijn wat het zo vervelend maakt :( En ik heb heel vaak het idee dat atleten hier soms gezien worden als iets economisch... Dat coaches alleen maar naar je prestatie uitkijken en dat ze van die goede prestaties leven. En ik heb gewoon weinig motivatie meer. Mijn doel dit jaar was om naar de EK<23 te gaan (laatste kans) maar de kwalificatie eisen liggen hoog dit jaar. 16m voor kogel en 52m voor discus. Dit was zeker niet onmogelijk aan het begin van het jaar maar omdat ik nu al zo lang geblesseerd ben en we er weinig mee kunnen heb ik niet zoveel hoop meer (omdat ik gewoon zoveel training mis!!!). Maar we gaan nog wel steeds voor PR's dit jaar zodra ik weer beter ben! En hopelijk krijg ik m'n motivatie dan weer een beetje terug. Omdat ik het enige meisje ben in de werpgroep is het ook niet altijd makkelijk, omdat vaak de aandacht naar de jongens gaat en hij het trainings schema weinig individueel aanpast...
We hebben nu vakantie en kan dus gelukkig wel even rusten. Dus ben nu alleen maar oefeningen en behandelingen aan het doen en helemaal even niet trainen (zelfs geen bovenlichaam kracht voor deze week). Alleen het is nu alweer donderdag avond en de vakantie is echt te snel gegaan :( Wilde zoveel dingen doen en heb de helft nog niet gedaan hahaha. Maar vrijheid is altijd lekker natuurlijk, en dan gaat de tijd altijd snel haha.
Ik ben een nieuw vrijwilligers baantje aangegaan. Ik werk nu iedere maandag ochtend bij 'World Relief.' Dat is een organisatie voor vluchtelingen die net naar de Verenigde Staten zijn gekomen. Maandag heb ik een 'cultural orientation' meegemaakt en vandaag heb ik in de Engelse les gezeten. Dat was erg leuk want die mensen kennen weinig Engels dus het was leuk om te zien hoe zo'n les gaat en om mensen daarmee te helpen. Het gaat zeker interessant worden! Maandag ochtenden zal ik voornamelijk met administratieve zaken aan de gang zijn maar ik zal ook veel contact hebben met vluchtelingen want die hebben bijv. geen auto en weinig vrienden/kennis wanneer ze hier naartoe komen. Dus dat is wel heel leuk om te doen. Deze week ook nog even bij Shelby Farms op bezoek geweest :) Altijd leuk om even oude collega's te zien en te spreken.
School gaat ook goed. Druk bezig met wekelijkse taken maar ook alweer bezig in de voorbereiding naar onze eind projecten toe. Dat zijn natuurlijk lange verslagen. (15 tot 20 pagina's). We zijn alweer over de helft van dit semester! Het is echt snel gegaan. Maar het bevalt goed. Heel veel interessante onderwerpen en projecten. Leuke klasgenoten (wel veel ouder dan ik) en erg hulpvolle leraren.
We hadden trouwens al 2 keer een winter break in Memphis haha. 2 keer is er sneeuw gevallen en tot 2 keer aan toe hebben we meerdere dagen vrij gehad daardoor (eerste keer 4 dagen vrij en 2e keer 2 dagen haha.) Dus dat was ook wel apart, helemaal omdat het vorige week nog sneeuwde en ongeveer -8 graden Celcius was en nu het ongeveer 20 graden buiten is... En begin Maart sneeuw... Wie verwacht dat nou. Maar goed, dat betekent dus gekkenhuis hier in Memphis (want daar zijn ze niet aan gewend die Memphians).
Wel leuk nog even wat sneeuwengeltjes gemaakt en wat sleetje gereden (op karton haha) (zie filmpje of FaceBook!!).
Maar goed, zoals jullie horen is het ondanks de pijn toch nog een groot avontuur! Soms heb ik echt het idee dat het niet echt is haha. Daarom wil ik wel weer graag terug naar de realiteit in Nederland na 5 jaar haha, maar aan de andere kant is het af en toe wel een leuke droom hier die ik zou willen leven :)
Liefs en knuffels xx
-
13 Maart 2015 - 09:33
Lyda:
Vivian leuk weer wat te lezen knuffel oma xx -
13 Maart 2015 - 09:42
Karel Kooter:
Hallo Vivian,
Fijn om je verhaal te lezen.
Behoudens je rugproblemen gaat het erg goed met je. (Je hebt zelfs een behoorlijke winter meegemaakt. Wij helaas niet).
Ik hoop dat de dokter maandag wat tegen de rugproblemen heeft. En je daardoor de motivatie weer beter gaat.
Het zou toch mooi zijn als je het EK zou halen. Kop op hoor !
Geniet nog van je paar vrije dagen.
Succes, groetjes en we blijven graag op de hoogte.
Karel en Annemieke -
13 Maart 2015 - 10:42
Sandra:
Hey vivian
Mooi verslag heb je weer geschreven hoor.
wens je veel sterkte met jou rug.
hopelijk gaat allemaal nog goed komen.
sneeuw ja zag het op de foto mooi hoor.
hier hebben weer niks aan winter.
dus daar zit wel goed :)
heel veel succus nog
groetjes sandra -
13 Maart 2015 - 12:17
Else Visser:
Hoi Vivian,
Leuk je verhaal wee te lezen, is lang geleden en houdt de moed er in, ondanks wat ongemakken.
Blijf wel gemotiveerd hoor jij sterke meid.
Ik weet precies wat je bedoeld met de Amerikaanse mentaliteit.
Ook wat betreft de training met mannen, jaja er is nog steeds verschill ook al zou dit anders moeten gaan. Jij bent vrouw en gebruik je sharmes.
Leuk dat je vrijwilligerswerk doet met vluchtelingen. Altijd goed voor je zelf.
En wat een sneeuw en gladheid in deze winter daar.
Ook bij mijn dochter en familie in Brentwood Nashville was het zeer glad en sneeuw, de scholen waren vaak 1 week gesloten.
Mijn kleindochter de jongste van 13 komt in juni 6 weken bij mij in Enkhuizen voor vakantie en kijk er naar uit.
Ze gaat ook met me mee naar het zzm. En ga natuurlijk ook veel op stap hier met haar.
In Augustus ga ik haar terug brengen naar de usa en blijf dan weer daar voor 4 weken.
Dus een leuk vooruitzicht.
Dit jaar was ik 25 jaar werkzaam op het zzm, veel mensen maken dit niet meer waar.
Afijn nu weer starten op de 28e maart met vrijwilligerswerk daar en het bevalt me prima nog steeds.
Ik wens je een goede tijd toe en beterschap met geduld.
Jij red het wel hoor.
Groeten, Else Visser uit Enkhuizen
-
13 Maart 2015 - 22:56
Mary De Jong:
Hoi Vivian,
Leuk om op de hoogte te blijven van alle perikelen in de USA, heel vervelend van je rugblessure. Ook Gerard heeft al langere tijd veel last waarbij geen enkele therapie lijkt te helpen. Ik zal je in een priveberichtje op FB even mailen wat wij deze week hebben gehoord van een goede vriendin van mij die arts is en die een congres in Zwitserland heeft gehad aangaande langdurige rugproblematiek. In ieder geval, houd de moed erin! lieve groeten van ons. -
15 Maart 2015 - 14:59
Toos Peerdeman:
Hoi lieve Viv.Wat akelig van je rug.Kop op Viv geniet nog even van je rust.Positief dat ben je en dat siert je .Ik ben blij dat ik je berichtje hebt ontvangen.Knuffels voor jou toppertje.Toos -
29 Maart 2015 - 10:49
Huub Ursem:
Vivian hallo
Geweldig dat ik je op scype weer even in levende lijve heb gezien.
Ik begrijp van oma en opa dat je nog niet helemaal de oude b ent, maar het gaat goed.
Kop omhoog zeggen wij Westfriezen dat komt het weer helemaal goed.
Daar heb ik veel vertrouwen in
Liefs Huub en Nelly
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
