Voorlopig Blijven
Blijf op de hoogte en volg Vivian
23 Februari 2016 | Verenigde Staten, Memphis
Hey trouwe lezers!
Ik ben weer terug in Memphis! Heb weer een leuke tijd in Nederland gehad en ben dingen nu aan het afronden om de volgende fase in m'n leven in te gaan. De laatste 2 lessen van m'n carrière dit semester. Nog tot Mei en dan ben ik klaar met school. De laatste 2 lessen zijn communicatie theorieën en cultuur & gezondheids communicatie (culture in health communication). Ben ook m'n thesis (afstudeerproject) aan het schrijven en zodra dat af is ben ik geslaagd voor m'n Master's! (waarschijnlijk word dat Augustus, want de datum om alles voor Mei in te leveren is al begin April en dat ga ik niet redden). M'n thesis gaat over voormalige internationale student-atleten en de communicatie met hun Amerikaanse (school) coaches. Ik ga 10 interviews doen met voormalige internationale student-atleten om hun ervaringen te analyseren en een stuk bij te dragen aan de literatuur over coaches en atleten en ook aan de literatuur in de interculturele communicatie. Tot nu toe gaat het goed, ik wacht nog op toestemming van de 'internal review board' om te studie te doen. Die moeten eerst kijken of het onderzoek ethisch wel is toegestaan etc... Zodra ik die toestemming binnen heb kan ik het onderzoek starten. Ik ben benieuwd. Wel veel werk maar er is niet zoveel over te vinden dus het is nog een best wel nieuw onderwerp.
Waarschijnlijk kan ik geen wedstrijden meer doen. Het is nog niet zeker maar m'n rug voelt nog steeds niet goed en iedere keer als ik ook maar iets probeer (al is het maar heel licht een kogeltje vanuit tweebenige stand rustig wegwerpen) dan doet het de volgende dag weer enorm pijn. De komende maand (met het outdoor seizoen startende in een maand) gaan we daar dus over beslissen. Maar het ziet er gewoon naar uit dat ik niet veel opties heb, m'n lichaam is gewoon nog niet goed hersteld... Misschien kan ik de kogel en discus later wel weer oppakken maar voor nu ziet het er gewoon niet goed uit, ondanks m'n positieve instelling en het doorzetten...
Toen ik in Nederland was, was Travis me komen opzoeken in Januari. Dat was weer erg gezellig. Zijn toen naar het lichtfestival in Amsterdam geweest, heel veel familie opgezocht en gewoon een gezellige tijd gehad in Bovenkarspel, Enkhuizen en Hoorn haha. Op 7 Januari waren we 3 jaar bij elkaar en heeft hij me lekker mee uit lunchen genomen. Daarna zijn we naar de plek gegaan waar we 3 jaar geleden waren toen we (als vrienden) in Enkhuizen aan het rondkijken waren. Hij heeft me toen ten huwelijk gevraagd :) En nu gaan we over een week trouwen! We doen een courthouse wedding (in de rechtszaal dus) en dan 's avonds een leuk feestje (hopelijk bij droog weer in de achtertuin) voor onze vrienden. Dan later doen we nog wat voor de kerk en ook nog wat in Nederland (dus niet getreurd, jullie hoeven niet heel veel te missen)! Dan gaan we donderdag naar Arizona om het met Travis z'n familie te vieren en het cadeau (een auto) op te halen en weer terug naar Memphis toe te rijden (wel een lange reis, 24 uur totaal in de auto, maar we verdelen het natuurlijk wel!) Dus de laatste tijd veel planning moeten doen, en veel moeten regelen. Maar het komt nu alleen nog maar op de laatste details aan voor het feestje en dan gaat het toch echt gebeuren, haha.
Dan hopelijk gauw alle papieren opsturen en dan mag ik hopelijk gauw (nadat ik alles afgerond heb op school) werken! Dus voorlopig blijf ik hier. Totdat ik een groen papiertje heb (green card, haha) mag ik niet naar Nederland/ het land uit. Dus dat moeten we even afwachten (vandaar ook al zo snel, zodat ik gauw weer naar huis mag. Normaal gesproken duurt dat ongeveer een half jaar tot een jaar. Maar heb zin om hier te gaan werken en ben benieuwd wat het gaat worden. Ik zou graag met internationale mensen willen werken en het liefst in combinatie met sport maar ik ga kijken wat er beschikbaar is en dan solliciteren zodra al het legale geregel over is (daar kijken we wel een klein beetje tegenop, want het is nogal wat)...
Verder gaat alles wel goed :) Erg druk nu met al het gepland en afronden van alles. Help nog steeds met de vluchtelingen van World Relief. Nog steeds erg leuk. Wel heftig af en toe. Laatst met een Moslim familie (komen uit Somalië) naar het ziekenhuis geweest. Moeder en 2 dochters. Een dochter moest nogal wat tests doen voor haar hart. Wat blijkt nou, die 17 jarige dochter heeft een gat in haar hart en moet hoogstwaarschijnlijk een open hart operatie ondergaan. Ik was bij alle tests maar dus ook bij het slecht nieuws gesprek. Dat was best heftig. Ik was wel blij dat ik er was om er zeker van te zijn dat de moeder vertaling zou krijgen (door de telefoon) en dat ze een vrouwelijke dokter te zien zouden krijgen. Het is wel leuk, want nu krijg ik best wel de praktijk te zien van wat ik leer bij mijn health communication classes. (gezondheid communicatie lessen).
Ik ben voornamelijk bezig met vluchtelingen heen en weer rijden naar afspraken. En dan sta ik ze bij tijdens die afspraken. Soms heb je wel leuke / grappige interacties. Vooral als ze geen Engels spreken. Dan spreek ik een beetje wat woordjes in het Frans (ik kan zeggen hoe ik heet en waar ik vandaan kom) of in het Swahili (Karibu is zo'n beetje al dat ik daarvan weet lol).. Maar die lach op hun gezicht is echt een om nooit te vergeten als ik dat doe, haha. Soms help ik ook wel eens met administratieve zaken en volgende week ga ik de organisatie representeren tijdens een internship fair (voor mensen die geïnteresseerd zijn in een stage). Het was dit keer alleen voor de maand Februari maar ze doen gewoon een beroep op me wanneer ze hulp nodig hebben en dat is leuk!
Verder gaat alles z'n gangetje. Oh, en ons appartement is nu klaar! Alleen nog wat boeken planken en planken in de keuken installeren... M'n vader en opa hebben dat even goed voor ons geregeld! (dat het nu klaar is). We hebben er veel rust en lol van!
Maar Travis heeft dit weekend de hele achtertuin leeg gehaald en een vuurkorf gemaakt zodat we een mooi feestje kunnen hebben (hopelijk is het droog!) Dus we kijken er naar uit!
Nou, ik ga nu weer even wat doen en het is alweer bijna bedtijd.. Tot later y'all !!!!
Liefs,
Vivian
Ik ben weer terug in Memphis! Heb weer een leuke tijd in Nederland gehad en ben dingen nu aan het afronden om de volgende fase in m'n leven in te gaan. De laatste 2 lessen van m'n carrière dit semester. Nog tot Mei en dan ben ik klaar met school. De laatste 2 lessen zijn communicatie theorieën en cultuur & gezondheids communicatie (culture in health communication). Ben ook m'n thesis (afstudeerproject) aan het schrijven en zodra dat af is ben ik geslaagd voor m'n Master's! (waarschijnlijk word dat Augustus, want de datum om alles voor Mei in te leveren is al begin April en dat ga ik niet redden). M'n thesis gaat over voormalige internationale student-atleten en de communicatie met hun Amerikaanse (school) coaches. Ik ga 10 interviews doen met voormalige internationale student-atleten om hun ervaringen te analyseren en een stuk bij te dragen aan de literatuur over coaches en atleten en ook aan de literatuur in de interculturele communicatie. Tot nu toe gaat het goed, ik wacht nog op toestemming van de 'internal review board' om te studie te doen. Die moeten eerst kijken of het onderzoek ethisch wel is toegestaan etc... Zodra ik die toestemming binnen heb kan ik het onderzoek starten. Ik ben benieuwd. Wel veel werk maar er is niet zoveel over te vinden dus het is nog een best wel nieuw onderwerp.
Waarschijnlijk kan ik geen wedstrijden meer doen. Het is nog niet zeker maar m'n rug voelt nog steeds niet goed en iedere keer als ik ook maar iets probeer (al is het maar heel licht een kogeltje vanuit tweebenige stand rustig wegwerpen) dan doet het de volgende dag weer enorm pijn. De komende maand (met het outdoor seizoen startende in een maand) gaan we daar dus over beslissen. Maar het ziet er gewoon naar uit dat ik niet veel opties heb, m'n lichaam is gewoon nog niet goed hersteld... Misschien kan ik de kogel en discus later wel weer oppakken maar voor nu ziet het er gewoon niet goed uit, ondanks m'n positieve instelling en het doorzetten...
Toen ik in Nederland was, was Travis me komen opzoeken in Januari. Dat was weer erg gezellig. Zijn toen naar het lichtfestival in Amsterdam geweest, heel veel familie opgezocht en gewoon een gezellige tijd gehad in Bovenkarspel, Enkhuizen en Hoorn haha. Op 7 Januari waren we 3 jaar bij elkaar en heeft hij me lekker mee uit lunchen genomen. Daarna zijn we naar de plek gegaan waar we 3 jaar geleden waren toen we (als vrienden) in Enkhuizen aan het rondkijken waren. Hij heeft me toen ten huwelijk gevraagd :) En nu gaan we over een week trouwen! We doen een courthouse wedding (in de rechtszaal dus) en dan 's avonds een leuk feestje (hopelijk bij droog weer in de achtertuin) voor onze vrienden. Dan later doen we nog wat voor de kerk en ook nog wat in Nederland (dus niet getreurd, jullie hoeven niet heel veel te missen)! Dan gaan we donderdag naar Arizona om het met Travis z'n familie te vieren en het cadeau (een auto) op te halen en weer terug naar Memphis toe te rijden (wel een lange reis, 24 uur totaal in de auto, maar we verdelen het natuurlijk wel!) Dus de laatste tijd veel planning moeten doen, en veel moeten regelen. Maar het komt nu alleen nog maar op de laatste details aan voor het feestje en dan gaat het toch echt gebeuren, haha.
Dan hopelijk gauw alle papieren opsturen en dan mag ik hopelijk gauw (nadat ik alles afgerond heb op school) werken! Dus voorlopig blijf ik hier. Totdat ik een groen papiertje heb (green card, haha) mag ik niet naar Nederland/ het land uit. Dus dat moeten we even afwachten (vandaar ook al zo snel, zodat ik gauw weer naar huis mag. Normaal gesproken duurt dat ongeveer een half jaar tot een jaar. Maar heb zin om hier te gaan werken en ben benieuwd wat het gaat worden. Ik zou graag met internationale mensen willen werken en het liefst in combinatie met sport maar ik ga kijken wat er beschikbaar is en dan solliciteren zodra al het legale geregel over is (daar kijken we wel een klein beetje tegenop, want het is nogal wat)...
Verder gaat alles wel goed :) Erg druk nu met al het gepland en afronden van alles. Help nog steeds met de vluchtelingen van World Relief. Nog steeds erg leuk. Wel heftig af en toe. Laatst met een Moslim familie (komen uit Somalië) naar het ziekenhuis geweest. Moeder en 2 dochters. Een dochter moest nogal wat tests doen voor haar hart. Wat blijkt nou, die 17 jarige dochter heeft een gat in haar hart en moet hoogstwaarschijnlijk een open hart operatie ondergaan. Ik was bij alle tests maar dus ook bij het slecht nieuws gesprek. Dat was best heftig. Ik was wel blij dat ik er was om er zeker van te zijn dat de moeder vertaling zou krijgen (door de telefoon) en dat ze een vrouwelijke dokter te zien zouden krijgen. Het is wel leuk, want nu krijg ik best wel de praktijk te zien van wat ik leer bij mijn health communication classes. (gezondheid communicatie lessen).
Ik ben voornamelijk bezig met vluchtelingen heen en weer rijden naar afspraken. En dan sta ik ze bij tijdens die afspraken. Soms heb je wel leuke / grappige interacties. Vooral als ze geen Engels spreken. Dan spreek ik een beetje wat woordjes in het Frans (ik kan zeggen hoe ik heet en waar ik vandaan kom) of in het Swahili (Karibu is zo'n beetje al dat ik daarvan weet lol).. Maar die lach op hun gezicht is echt een om nooit te vergeten als ik dat doe, haha. Soms help ik ook wel eens met administratieve zaken en volgende week ga ik de organisatie representeren tijdens een internship fair (voor mensen die geïnteresseerd zijn in een stage). Het was dit keer alleen voor de maand Februari maar ze doen gewoon een beroep op me wanneer ze hulp nodig hebben en dat is leuk!
Verder gaat alles z'n gangetje. Oh, en ons appartement is nu klaar! Alleen nog wat boeken planken en planken in de keuken installeren... M'n vader en opa hebben dat even goed voor ons geregeld! (dat het nu klaar is). We hebben er veel rust en lol van!
Maar Travis heeft dit weekend de hele achtertuin leeg gehaald en een vuurkorf gemaakt zodat we een mooi feestje kunnen hebben (hopelijk is het droog!) Dus we kijken er naar uit!
Nou, ik ga nu weer even wat doen en het is alweer bijna bedtijd.. Tot later y'all !!!!
Liefs,
Vivian
-
23 Februari 2016 - 10:12
Karel:
Hallo Vivian,
Leuk je verhaal te lezen !!
Natuurlijk wensen we jullie een heel fijne huwelijksdag en een lang en gelukkig leven met elkaar !!
Veel succes ook met de afronding van de studie en het vinden van een job naar je zin.
Minder is dat je niet kan sporten vanwege de problemen met je rug. We hopen van harte dat het in de toekomst beter gaat.
Mooi wat je doet voor de vluchtelingen. Goed werk !
Hartelijke groeten. We blijven graag op hoogte en tot ziens,
Karel en Annemieke -
23 Februari 2016 - 21:17
Tineke :
Hoi Vivian, wat een verrassing dat je gaat trouwen met Travis. Wij wensen jullie een hele mooie droge zonnige dag en heel veel geluk voor de toekomst.
Maar daar komt wel veel papierwerk bij kijken lees ik in je leuke verslag.!!
Wat een mooi cadeau van je schoonouders, al moet je daar wel 24 uur voor rijden!!
Jammer, dat je niet kan sporten. maar gelukkig is je tijd heel goed ingevuld met hulp aan vluchtelingen.
Dankbaar werk he?
Vivian bedankt voor je leuke verslagen, we blijven je volgen. En wie weet tot ziens. Groeten van Tineke en Dick
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
